Ang bug-os ko nga kaundan may kauhaw, may panagitlon;
May pagkinam-kinam para sa imo ang akon huna-huna,
Nagalaway-laway ako kag nagapangita sang katam-is
Kag kanamiton nga ginpatilaw mo sadto sa akon.
Sa masami, ginapanan-aw ko ikaw nga ulan gikan sa langit
Kag ako ang nagabagtik nga duta nga nagahulat sa imo;
Apang kon magtapik ang aton mga hublas nga lawas,
Mabudlay hangpon kon sin-o ang langit, kag sin-o ang duta.
Ang imo mga halok, daw pispis nga nagahalok sa akon;
Ang imo dughan, mainit subong silak sang adlaw,
Kag may yara man ikaw sang busay nga nagapuswak
Kag nagailig sa pagbunyag sang tanan ko nga kamala.
Kon magtapik kita, nagakalipat ako sang kagutom kag kauhaw,
Basta na lang ako napun-an sang laway, katam-is, kag kanamit.
© Peter Solis Nery, Kakunyag Collection [2005]